Onze huizen zijn tegenwoordig lekker warm en goed geïsoleerd en de hond slaapt niet meer buiten in een hok. Veel honden krijgen daarom geen echte wintervacht meer. Voor de meeste is dat geen probleem. De vacht van mijn 14 jarige labrador moet ik dagelijks van de grond opzuigen, hij verhaart momenteel het hele jaar door. Mijn poedel verhaart niet en kan ik in de zomer kort trimmen en in de winter kan de vacht lekker lang blijven.
Als honden regelmatig het water in plonzen, denk aan bijvoorbeeld retrievers, hoeft dat ook in de winter als het begint met vriezen geen probleem te zijn, mits zij zich maar uitschudden als ze uit het water komen en actief blijven. Bij honden met een ondervacht dringt het water niet eens door tot op de huid omdat deze ondervacht zo dicht en vettig is. Laat uw hond niet met een natte vacht buiten als hij niet actief is, een natte vacht isoleert namelijk slechter dan een droge, er zit namelijk weinig lucht in de vacht. Laat honden bij vrieskou niet in een auto achter want daar wordt het net zo koud als buiten en hebben ze onvoldoende activiteit om warm te blijven. Bij veel honden kan je zien dat de vacht goed isoleert, omdat de sneeuw die op ze valt dan niet smelt door hun lichaamswarmte.
Als het sneeuwt kan dit voor de hond erg leuk zijn, dit nieuwe fenomeen. Hij gaat lopen dollen en springen van opwinding en wat in de sneeuw happen die op straat ligt. Bij kleine hoeveelheden zal dit niet tot problemen leiden. Sneeuwballen gooien is voor ons en met name voor kinderen natuurlijk echt winterplezier, maar doe dat liever niet met uw hond. Veel honden willen de sneeuwbal wel pakken en bijten deze daarna kapot en eten hem op. Dit kan maag- en darmklachten veroorzaken.
Houd er op onbekend besneeuwd terrein rekening mee dat geursporen moeilijker zijn waar te nemen voor de hond en waardoor de hond de weg moeilijker naar jou kan terug vinden. Houd meer visueel contact met je hond en als dat er niet is gebruik dan je stem.
Sommige hondeneigenaren vinden het leuk om samen met de hond het ijs op te gaan, eenmaal aangeleerd kan de hond later ook uit zichzelf op het (te dunne) ijs gaan lopen. Honden weten niet of het ijs dun of dik is. Als een hond door het ijs zakt zal hij er onder kunnen komen, ook zal hij er moeilijk zelf weer uit kunnen komen doordat er nauwelijks houvast voor hem is. Maar ook al is het ijs dik genoeg kunnen glijpartijen de nodige risico's met zich mee brengen voor het fysieke gestel van de hond. Gooi niet met een bal of iets dergelijks op het ijs, hoe leuk het er ook uit ziet als de hond allerlei capriolen uithaalt om de bal maar te bemachtigen. Het kan veel letsel aan spieren, ellebogen, heupen en voetzolen veroorzaken.Als de kans op vorst en bevroren wegen aanwezig is, wordt er vaak al uit voorzorg gestrooid met pekel. Deze pekel kan irritatie van de voetzooltjes geven, zeker wanneer er een sneetje in zit. Dit kunt u voorkomen door de voetzooltjes voor het uitlaten even in te smeren met wat vaseline. Als u weer thuis komt kunt u de voeten van de hond even in een bakje met koud tot lauw water zetten en vervolgens afdrogen. Het gaat er hierbij om dat het zout wordt opgelost en geen bijtend gevoel gaat geven en de hond het ook niet binnen krijgt als hij later aan zijn voetzolen gaat likken. Ook aan de poten, buik en borst kunnen pekelspetters komen, spoel de hond op die plaatsen even kort af met wat water of gebruik een wat vochtige (hand)doek om de hond schoon te wrijven voordat hij zichzelf in zijn mand gaat liggen schoonlikken.
Een mooi winter seizoen toegewenst.
